Dagdromen en mijmeringen!!

Hieronder verzamel ik mijn dagelijkse dagdromen en mijmeringen die gepubliceerd zijn op onze weblog

http://cyclingwhatelse.blogspot.com

Heeft u commentaar, ben u het eens of juist oneens met mijn statements, aarzel dan niet en gooi het in de groep!!

3 mei 2010
Vandaag per brief moeten vernemen dat mijn lijfrenteverzekeraar andere financiële plannen voor me heeft tegen de tijd dat ik 67 jaar ben dan van waar ikzelf was uitgegaan. Wat blijkt, de verzekeraar heeft niet mij maar zichzelf letterlijk (woeker)rijk gerekend!

4 mei 2010
Vanwege mijn knieblessure even bij de fysiotherapeut langs om een afspraak te maken. Men wilde eerst al mijn gegevens noteren waarna online gecontroleerd werd of ik wel voldoende verzekerd was. De administratie had duidelijk voorrang op mijn blessure die daarna heel eventjes ter sprake kwam. Een afspraak is gemaakt. Maar wat als ik nu niet goed verzekerd was, had men mij dan de deur gewezen?? Ik durf het me niet voor te stellen, de sociale verzorgingsstaat op zijn retour!

6 mei 2010
Voor maanden geleden had ik per dag altijd wel een paar rustpunten in mijn haastige en drukke bestaan. Nu niet meer. Ik rook niet meer. Jammer maar gezond!

8 mei 2010
Gisteren weer snel even langsgezapt. Dat zou wat zijn als de "nieuwe Uri Geller" live als toegift met een bovenmenselijke mentale krachtinspanning, jurylid Patti Brard, de vleesgeworden en jeukveroorzakende irritatiebron van SBS6, naar een voor ons onbekende verre planeet teleporteert.
Hulde en staande ovatie van mijn kant.

11mei 2010
Opluchting!! De politieke Stemwijzer geeft aan dat mijn voorkeur ligt bij een linkse of democratische socialistische partij. Ik zie dit graag. Liever dit dan gemanipuleerd te worden door een one-issue-partij met goedkope korte termijn oplossingen hoe aantrekkelijk deze ook lijken . Nee, de socialist is ondanks alles nog niet in mij ten onder gegaan. Mijn vader kan trots op me zijn.


23mei 2010
Noodgedwongen. Geen Florence maar misschien Tirol. Geen fietsen maar wandelen. Niet dit maar dat. Door de teleurstelling zie je het vaak niet meteen maar daar waar deuren dicht gaan, gaan andere deuren weer uitnodigend open! That's life!

7 juni 2010
Ik sprak vanmorgen per toeval met een man over het geloof. Het woord "geloven" geeft precies weer waarom er mensen zijn die dat niet doen. Ik bereidde me voor op een heftige discussie. Hij echter haalde ter illustratie voorbeelden aan uit eigen familie waardoor hij tot het geloof was gekomen. Droevige verhalen, teveel verdriet voor een mensenleven. Luisterend naar zijn woorden hield ik wijselijk mijn mond dicht en gunde ik hem de troost, hoop en liefde die hij put uit iets waarvoor hij pal staat.

10 juni 2010
De dag na de verkiezingen blijken principiële breekpunten toch niet zo breekbaar te zijn als men ons liet geloven. Dat belooft nog wat bij de kabinetsformatie! Wie verloochent zijn partijprogramma het meest voor een plekje op het regerings pluche?

13 augustus 2010
Nu mijn moeder er niet meer is gaat mijn vader verhuizen naar een seniorenwoning. Een mooi onderkomen met een gezellig balkonnetje zonder inkijk, waar hij lekker in zijn schommelstoel in de buitenlucht kan relaxen. De nieuwe woning is wel veel kleiner als de eengezinswoning waar mijn vader en moeder ongeveer vijftig jaar hebben gewoond en waar 8 kinderen zijn opgegroeid. Het gevolg hiervan is dat er keuzes gemaakt moeten worden welke spullen meegaan en welke achterblijven oftewel voor mijn vader welk verhaal, anekdote of emotie laat je achter en welke neem je mee. Hij heeft het er erg moeilijk mee. Vijftig jaar aan herinneringen laat je niet zomaar achter je.

Ik voel met hem mee.